زندگی دوگانه اینانا

کسی باید روزی درباره تجربه کشف حجاب بنویسد. در میان این نویسندگان زن مغربی دنبال چنین فضایی گشتم. زنان پوشیده کشف حجاب کرده. فضای داستانی که در محدوده تن پوشیده خلق شده باشد. بارقه هایش نزد این نویسندگان اندک است شاید چون بیشترشان به پشتوانه خود نویسی و تجربه های “خود” می نویسند و قریب به اتفاقشان تجربه کشف حجاب را نداشته اند. یک بار کاظم برگ نیسی خبر از حضور زنان نویسنده عربستانی داد که در مدینه و جده و ریاض زندگی می کنند و کتابهایشان با نام مستعار در لبنان منتشر می شود. کاش کسی از آنها خبر می داد که آنها از تن پوشیده چه می نویسند؟ کسی با این دستمایه کدام فضای غریبی را خلق کرده است؟
فیلم این آقا هلندیه که کشته شد را هم دیدم. یک بازی مختصری با تن پوشیده کرده ولی طفلک آنقدر از اصل ماجرا پرت است و آنچنان فیلمش به تعصب و خشم و جهالت آلوده است که نتوانسته از این عنصر بهره خوبی بگیرد و فقط دستمایه را تلف کرده است. سالها پیش هم آن موقع که پابه پای مهمان های تهرانی و فرنگی مسجدهای اصفهان را گز می کردیم رد پاهایی ازاین دستمایه بر درو دیوار می دیدیم اما استحاله شده آنقدر که بازشناختنی نبود.
از اینرو شاید این تجربه نزد زنان ایرانی اندکی انحصاری باشد. نه گمانم که سانسور مجال انتشارشان دهد اما پس مهاجرها چی؟ بی صبرانه منتظرم کسی ازرمزو راز پوشیدگی و تب آلودگی گذشتن از مرز بنویسد. هنوز این ظرافت را نزد کسی ندیده ام. یا کتمانش می کنند یا بعد از آن که از سرگذراندند لاشه اش را خاک می کنند. اماکداممان هستیم که روزهای گذرمان از این پل چه غریب منظره ها که در افق خیال ندیده باشیم؟ حرفش را نزده باشیم . حیرت دوستان دوگانگی نزیسته امان را برنینگیخته باشیم؟ کسی جایی ثبتش کند دیگر! کسی را سراغ دارید؟

This entry was posted on Thursday, April 7th, 2005 at 1:03 pm and is filed under کتابگرد, زندگی دوگانه اینانا. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.